Saklambaç senle güzeldi küçük kız: Hayat ebe,
Sen ve sobe.
Tüm karanlık ve kuytular -yazık- korkulara gebe,
Çare yok saklandık yine annemin tozlu eteğine.
Hatırlar mısın ne kadar neşeliydi mayhoş yaz gününde yerden yüksek,
Ne kadar tatlıydı çocuk şarkıylarıyla Ayla teyzenin yaptığı kek?
Bazıları hep yüksekteydi, biz her daim yerde.
Dalmazdık çocukken biz bunun gibi derde.
Bizim şifamızdı bir bardak ballı ıhlamur,
Çişeleyen yağmur,
Yağmur sonrası sokaklardaki arsız çamur.
Hayalimdeki küçük kız çocukken ne kolaydı unutmak,
Hemencecik unuttururdu sızılarımı çelik çomak.
Şimdi ise görüyorum, görüyorum önümde binlerce basamak.
Artık beni yegane eğleyen şey geceleri seni hatırlamak.
