Söylenen, yapılan şeyleri kötü, yaramaz görmemek, ön yargısız bakmak… Hiçbir şeyin boşuna olmadığının bilincinde olarak her şeye aynı samimiyetle yaklaşarak altında yatan alınacak mesajı, dersi alabilmek… Kötü-iyi diye sınıflandırmadan yalnızca altında yatan sebepleri duyabilmek, görebilmek, yargısızca yaklaşabilmek her şeye…
Benim kendimde fark ettiğim, ön yargıyla baktığım zamanları yakalıyorum ve kendime şunu söylüyorum: Bu senin ona veya o şeye bakışın, bu onun öyle olduğu anlamına gelmez veya öyle bile olsa bu seni ilgilendirmez. Sen kendine dön ve kendi içindekine bak. Bu sayede kimseyi yargılamamam, ön yargılı yaklaşmamam gerektiğini hep hatırlatıyorum kendime. Bana da yargıyla yaklaşıldığını fark ettiğim zamanlar oluyor elbette ama bu da benim o yargıyı üzerime giymediğim sürece yalnızca bakanın bakışıdır. Bunu da o zamanlarda kendime hatırlatıyorum, bu durumların beni olumsuz etkilemesine izin vermiyorum ve bu içimde o kişiye, duruma karşı menfi bir duygu oluşmamasına sebep oluyor. Çevremde de bir şeylere, birilerine ön yargıyla yaklaşıldığına şahit olduğum hep oluyor fakat bu benim o duruma yaklaşımımı etkilemiyor, eğer zaten etkileyecek olursa yargıyı yapanla bir farkım olmaz. Bunları farkında olduğum her zaman hatırlatıyorum kendime. Farkında olmadan… Olduğunda da sonrasında fark ettiğimde bu daha da dikkatli olmam konusunda bana yardımcı oluyor.
