Aklım başıma her şeyimi kaybettiğim gün geldi. Her şeyi kaybettiğim gün, kendimi sonsuza kadar kazandım. Kapalı tüm odacıklar, isteklerim, arzularım, fikirlerim, düşüncelerim, hedeflerim… Her şeyim belirdi. Her şey bomboş gibi iken sanki kendimi Cabriolet bir araçta rüzgarı yüzüme yemişim gibi özgürlüğümü hissettim. Nefes almak güzel gelmeye başladı ve karanlık bir dönemi, ben nasıl aşmışım dediğim bir dönemi nasıl geride bırakabildiğimi seyrettim. “Özgürlüğün rüzgarı”nı yüzümde hissediyordum. Kaybettiğim şeyler asla yerine konulamayacak şeyler sanırdım. Bir daha, hiçbir zaman eskisi gibi hissedemeyeceğimi düşünürdüm. Şimdi ise özgürlüğün rüzgarında ilerliyorum.