Hava bulutlu
Hafiften rüzgar esiyor:
Kimi ağacın yaprakları dökülüyor,
Kiminin dalları sallanıyor, rüzgara hürmeten.
Gökyüzü seni sevmenin zamanına gebe
Kokunu taşıyan bu rüzgar, seni bütün varlığıma misafir ediyor.
Ben mesafelere aldırmaksızın yanına geliyorum.
Karşımdasın işte...
Seni izliyorum, özlemlerin en ağırıyla
Ellerini tutuyorum; öpüyorum, kokluyorum.
Bir şey hissedercesine tatlı bir tebessüm belirdi dudaklarının kenarında.
Yüzünü okşuyorum, seviyorum
Özlem bizden ayrılıveriyor
Üçüncü şahıs gibi bizden uzakta
Acaba kendisinden utanıyor mudur?
Yağmur yağmaya başladı
Ağaçların yaprakları hışırdıyor
Bahçedeki parke taşları ıslandı
Biz seninle özlem gideriyoruz.
Ellerini tutmaya devam ediyorum
Gözlerindeki "ben" büyümeye başladı
Acaba beni hissediyor musun?
Bir iki damla yaş akıyor gözlerimizden
Ben gözlerini siliyorum, benimkiler öylece kuruyor.
Alnına küçücük bir buse bırakıyorum
Özlem hala bizden uzakta bizi izliyor
Acaba kendisine kızıyor mudur?
Yağmur durdu, bahçeye çıkıyorum
Toprak kokusunu yaymaya başladı
Ağaçlar yaramaz çocuklar gibi oynaşıyor
Kuşlar cıvıl cıvıl bir o dalda bir bu dalda.
Her şey güzel, her şey tatlı çiçeklerimiz bize gülümsüyor
Aklımda sen, ruhumda sen, ben sende.
Yanı başımızda şu özlem
Acaba bizi terk etmeyi düşünüyor mudur?
