Öyle bir şey ki seni özlemek

Tuhaf bir deprem gibi 

Sarsıntı yok, hissediyorum tüm endişeyi

Yıkılan dökülen yok, kaybediyorum benliğimi 

Seni özlemek adına çok şey yazdım 

Gelir okursun diye 

Sonra çok kişiye bahsettim senden 

Gelir duyarsın diye

Vazgeçtim senden

Ansızın dön diye

Dönemedin. 

Benliğim alıştı yokluğuna

Değil sensizlikten şikayet etmek 

Sahiden istemiyor dahi gelmeni

Öyle çok sensiz seni sevdim ki 

Kendimi yerine koydum bazen 

Beni de böyle sevseydi ya 

Çok mu zordu? 

Tabii zordu. 

Bir başkası tarafından bu denli benimsenmek

Yokluğunda ağlayıp varlığında dahi özlemek. 

Özlemekle ölmek çok da farklı değil. 

Biri soğuğu toprak altında yaşıyor

Diğeri her saniye ellerini ovuşturuyor.