Bir umut bıraktım bu fırtınaya

Yalanlara kaptırdım koca gençliği

Kendi mahkememi kuruyorum

Sitem değil bunlar

Haksız ilan edildiğim tüm celselere inat 

Kuruyorum dar ağacını

Aklanırım belki

Ya da son kez bakarım gözlerinize

Beni iterken parlayan gözleriniz

Alev alır mı sonuma şahitliğinizde

Karanlıksınız, zifir kıskanır sizi

Ve katilisiniz parıldayan her şeyin

Bir gömlek bıraktım bu curcunaya

Kanlı, balçık kaplı

Tenimden etlerimi sökerek çıkardım

Ne soğuklarınız umrumda artık 

Ne zindandan bozma cennetiniz

Kaçıyorum, evet

Bir ruh bıraktım bu kargaşaya

Kaosun içine doğdum

Onunla beslendim

Kahrolsun tüm düzenleriniz

Yıkılsın mümkünse

Normal olamıyorum

Bana bir ömür borçlusunuz

Alacağım!