Bir acı yankılandı şakaklarında umutsuzluğun,
Ulaşamasın diye hiçbir öfke.
Kin,
Kan
Ve
Ter.
Tanınmıyorsun bu coğrafyada,
Tanımıyorsun,
Herkes üretrası gibi kadersizliğin.
Her şeyin kasveti bir kaos hali
Bir kaos,
Çantalarda bezgin.
Öyle bir terk edilmişlik ki bu
Bilemezsin
Keder refakatçisidir tüm çarşaflara bulaşan hüzünlerin
Kasvetinde boğulduğum halk,
Boğabilseydi beni şayet
Sonsuz bir huzurla yatıyor olurdum tabutumda
Bulutların altında
Çok altında
