Bir sızı var.

İnce, sürekli bir akış içinde

Getirdiği hiçbir şey yok.

Götürdüğü ise hissedilmiyor henüz.

Hiç sığ değil zihnimdeki ve bedenimdeki kesik.

Tepemde su alan bir kayık dalgalanıyor.

Çırpındıkça dibe batmak adına

Temiz bir suya düşüyor gözlerim.

Dönüp bakıyorum kendime

Ne yosunlar gibi ıslak bakışım,

Ne de deniz gibi mavi.

Nefes alıyor olmanın ciğerlerimdeki ağırlığı midemi bulandırıyor.

Ve dansım, ömrümün kıyısında tek kişilik bir çizgide sürmeye devam ediyor.