Bir süredir yumuşak bir yastığa sarılarak uyuyorum. O olmadan uykuya dalamıyorum. Küçükken saramadığım bedenimin koruyamadığım kendimin şimdi yetişkin halini de koruyamamaktan korkuyorum. Sarılıyorum ki geceleri yalnız değilim her koşulda burada seninleyim demek istiyorum. Büyüdüm doğru ama bedenimle birlikte acılarım da yaş aldı. Küçükken koşup oynayarak attığım o kötü enerjileri şimdi ağlayarak karşılıyorum. Neden bu kadar zor bilmiyorum. Ya da herkes için mi bu kadar zor onu da bilmiyorum ama gerçekten çok zor tahammül ediyorum. Pes etmek istiyorum. Evet yenildim, kazanamadım, zafer sizin buyurun kutlayın demek istiyorum. Koşarak uzaklaşmak, ağlayarak burayı terk etmek istiyorum.