Artık bir ıslık çalıyor kulağımda rüzgar
saçlarımı toparlamıyorum yürürken
bu kadar dağınık kalmış
bir bu kadar daha dağıtsın
her telden dediğimiz
her belgisizi çoktan kopardım
Atsam ortasına harflerin
özneyi ayırarak imlasız
içimi süpürsün, esip esip
halı altında bulmak
kolaysa, her telini bin parçanın
şu durgunluk
içimde bir ağacı deviriyor desem
yine de sever miydiniz beni
Biliyorum.
öyleyse yokum, kur ya da yık.
gözlerini değdirme
dağıtma alıp götürdüklerini
her fikir başı
yaramaz bir bulutun yakarışı
ben burada canına minnetim
bu esnada efil efil bir sahil
bu esnada nemli bir çimenin darılışı
zirvenin hangi yamacına dönsem
saklar kendini evren
içine tüm ruhların
kaç penceresi var yüreğinin
iç içe yuvalanmış bir bahar
karanlık çökmeden
çalkalan dalgaların arasında sen
benim yüreğimi tutar martılar
kaldırma başını ben eğilirim
pay edilene
pay edildim
kaldırma başını ben eğilirim
eğilir ağırlığıyla dolu başaklar.
@minasetre
1 Mayıs 2024
Volkan
2024-05-08T01:11:32+03:00Ben teşekkür ederim paylaştığınız için
Mina
2024-05-08T00:48:53+03:00volkan bey, bu mutluluk verici yorumunuz için teşekkür ediyorum, esenlikle kalın 🌺
Volkan
2024-05-01T01:29:30+03:00“zirvenin hangi yamacına dönsem
saklar kendini evren“
Bir yerde bir gün kullanırım. O kadar anlamlı ki…