Bu nasıl bir umut, sanırım beni öldürmek niyeti. Biliyorsun bu kaçıncı yıkılış. Hayatta kalacak gücüm yok. Savaşıyor benimle ben öldürmeye çalıştıkça o büyüyor. Biliyorum ki bu umut da boşa çıkarsa hiç bir şey eskisi gibi olmayacak. Kontrol edemediğim bir dev sanki, inatla var olmaya çalışıyor.
Sena
2024-02-12T00:03:31+03:00Ve bu öyle bir şey ki umut benim umudum onu ben var ederim ya da yok ederim gibi ama sanki benden bağımsız olarak var inatla bu varlığını hissettiriyor. Üzerinde asla benim etkimin olmadığı bir oluş.
Sena
2024-02-12T00:01:05+03:00Alıntı etkileyici gerçekten.
Semanur Şahin
2024-02-11T22:19:48+03:00Bu yazınızı okuyunca aklıma Under the Tuscan Sun filmindeki bir bölüm geldi, daha önce not almıştım sizinle de paylaşmak istedim, belki ilham olur:
"Avusturya ve İtalya arasında Alpler'de Semmering adında bir bölüm var. Dağların son derece dik ve zorlu bir bölümü. Oraya Viyana'yı Venedik'e bağlayan tren yolu yaptılar. Yolu inşa ettiklerinde bu yolculuğu yapacak tren henüz ortada yoktu bile. Yolu yaptılar çünkü trenin günün birinde geleceğini biliyorlardı."
...
"Yolculuğu yapacak tren gelmeden Alpleri aşacak tren yolu yaptıkları söylenir. Yine de yapmışlar, trenin bir gün geleceğini biliyorlarmış. Hayat bir noktada farklı bir yola sapsa şu anda farklı bir yerde olurdum. Farklı bir insan olurdum. Dört duvar dediğin nedir ki, onu içindekiler tanımlar. Ev, hayal kuranı korur. Akıl almaz derecede iyi şeyler çok geç yaşta gerçekleşebilir."