plağım olsun isterdim
yankıları değsin duvarlarıma zeki müren'in
"yeter ki gel bana, senede bir gün." deyişi
köşede kara kutu açılsa aniden
çıksa duvarın ardına gizlenen charlie
afişlerdeki yılmaz güney filmleri
sarsa onun heyecanı beni
çıksa otuz altı pozluk makineden
gülen yüzlerle çekilmiş aile fotoğrafları
seyretsem annemi, koltuğunda oturmuş
ören bayan iple hırka örerken
bulsaydım kendimi tüp sırasında
çekyatım olsaydı kitaplıklı
uyurdum nazım'ın baş ucunda
derdimin çiçeğiyle yapsaydım bi' görüşme
çevirmeli telefondan
gelseydi bana kokulu mektuplarından
ve yazsaydım bütün bunları
eskitme bir kağıdın
atılmış sağ üst köşesine
doksanlara ait, diye...
