Siz hiç her şeyinizi kaybettiğinizi hissettiğiniz mi? Hem de tam kazandığınızı zannettiğinizde.

Bazen artık her şeyim tam dediğiniz anda başlıyor her şey, bir de bakıyorsunuz domino taşları gibi yıkılmaya başlamış ilmek ilmek işlediğiniz hayatınız...

Evet belki biri tam anlamıyla size ait olmayabilir, yıllarca emek verdiğiniz insan bile çekip gider zamanı geldiğinde. Hatta gideceğini hiç düşünmediğiniz anneniz, sırtınızı asla yıkılmayacak bir duvar gibi yasladığınız babanız bile...

Fakat siz hiç yıldızların sizi terk ettiğine şahit oldunuz mu? Oysa yıldızlar herkesindir derdi hep babam, gökyüzüne bakmayı bilen herkesin... Ya ben unutmuştum gökyüzüne bakmayı, ya da artık yalnızlığımı paylaştığım yıldızlar tarafından terk edilmiştim.