eskimiş sesiyle inliyor kadın

ben de geçmişi yaşarken

gelecekten düşüyorum 

ter kokuyor ışıltısı, vücudu yapış yapış. 

ağzı istanbul kokuyor,

oysa hep ağzına yakalanıyorum


gözleri yakalıyor beni

ateş gibi yakıyor bedenimi

sigaramdan bir nefes alıyorum

yok oluyorsun sonra yanımda

bir daha içmeyeceğim söz

gitme kal yanımda



oysa kendimi özlüyorum

içimde unuttuğum benliği

sahi ne yer ne içerdim

nelere gülerdim mesela

kesin yine seni severdim


amaçsızca yollara düşüyorum

kahkahalar düşüyor apartmanlardan

aklımın kenarına bir soru takılıyor

neden bir kadın da beni sevip adam etmedi?


bir şişe de benim için açılsaydı ya

hep yarısında yetişmişim sofralara

hiç huzurlu bir uykuya yatmamışım

gözlerimi dinlendirmişim anca


hava soğuk, sahildeyim

anladım ki artık seni kavramayacağım

ama şunu biliyorum,

artık adını bilmediğim hiçbir kadına ölmeyeceğim