eskimiş sesiyle inliyor kadın
ben de geçmişi yaşarken
gelecekten düşüyorum
ter kokuyor ışıltısı, vücudu yapış yapış.
ağzı istanbul kokuyor,
oysa hep ağzına yakalanıyorum
gözleri yakalıyor beni
ateş gibi yakıyor bedenimi
sigaramdan bir nefes alıyorum
yok oluyorsun sonra yanımda
bir daha içmeyeceğim söz
gitme kal yanımda
oysa kendimi özlüyorum
içimde unuttuğum benliği
sahi ne yer ne içerdim
nelere gülerdim mesela
kesin yine seni severdim
amaçsızca yollara düşüyorum
kahkahalar düşüyor apartmanlardan
aklımın kenarına bir soru takılıyor
neden bir kadın da beni sevip adam etmedi?
bir şişe de benim için açılsaydı ya
hep yarısında yetişmişim sofralara
hiç huzurlu bir uykuya yatmamışım
gözlerimi dinlendirmişim anca
hava soğuk, sahildeyim
anladım ki artık seni kavramayacağım
ama şunu biliyorum,
artık adını bilmediğim hiçbir kadına ölmeyeceğim