Kendi sevgi dilimi yeni öğrendim. Ne ilginç değil mi? Bu kadar yıl sonra sevgi dilimi öğrenmek. Bunu ögrenmek için bir geç kalmışlık hissi var ama şuan öğrendiğime göre pek de önemli olmasa gerek. Çevremdeki bazı insanlarla doğuştan gelen mükemmel bir uyumumuz olduğunu düşünürken bunu kader olarak yorumluyordum sonra anladım ki mesele sevgi dilimizmiş. Tabi kaderin etkisi de yok diyemem. Biz gece sabahlara kadar film izlemek için ayakta kalırken, bir başkası yatar uyurdu. Üçümüz keyif alırken bir kişinin keyif almaması şaşırtıcı gelir, bizimle eğlenmekten mutlu olmadığını düşünürdüm. Meğerse onun sevgi dili farklı, üçümüzün dili aynıymış. Sonra pek iyi anlaşamadığım, bu ara cümleleriyle beni yoran birinden neden bu kadar yorulduğumu anladım. Ben bilinç dışı ağzından çıkmasını istediğim sözcükleri beklerken o tam zıtlarını söylüyor beni de hediyeleriyle ikna etmeye çalışıyordu. Benim için yine yanlış bir yol. Doğrularıysa deneye deneye bulacağıma inanıyorum.
