Neydi her gece seni kemiren bu dert?
Her sabah gözlerinin altınında ben burdayım diyen.
Neydi her gece seni bu denli ağlatan?
Her sabah daha çok tebessüm etmene sebebiyet veren.
Bu denli mutluluk neden acıtır içini?
O derin duygular yoksa karartıyor mu kalbini Lilya!
Sakındığın kalbe vurduğun her darbe,
Senin fazlasını istemeye ne hakkın var?
Elinde olan çiçekle yetinmeyen ahmak! Bak dahası için parçaladın çiçeği.
Tohumlardan çıkmadı yeni filizler.
Oysa fazlası emek ister, neden yas tutarsın beklemeden önce.
Ürkme kızmadım, yaklaş senin senden başka kimsen yok
Bazen seni bile anlamazken sen
Ona kızmaya ne hakkın var?
Tarlalarda baş göstermiş küçük tomurcuklar
Neden imrenirsin vaadi doldurmuş çürümüş çiçeklere?
Emeğinin hasadını bekle
Senin o bahçeden başka neyin var?
Başının içi başından büyük hayret nasıl taşır omuzlar
Bilmezler dolanan kendi halinde, yükü gayreti bir Efra
Her bir damla sana lütuftur, senin için hiç yağmur yağmamışken.
Sana ait olmayanda sırılsıklam olmaya ne yüzün var?
Şiirler okşuyor ruhları, bir adam ise sana yazdırıyor
Yaşlar süzülüyor acıyor kalbin, sense dinsin istemiyorsun bile
Bir dem var kalbinde, ağlarsın haline oturmuş.
Kalbi hala pür pak Lilya
Senin fazlasını istemeye hakkın var elbet Tohumların da büyümesi için bahara ihtiyacı var.
Bir nasihat, sor hep kendine
Sen çok severken onun hali mi var?