,

Sevgili günlük,

Omzumdaki yükü taşıyamadığım saatlerdeyim.Dolu bir masada oturuyorum ve kimse fark etmiyor varlığımı, kalksam da yokluğumu fark etmeyecekler.Öyle zavallıyım öyle biçareyim ki arka koltukta ağlıyorum, ön koltuktakiler farkında değil durumun. Kahkahaların olduğu ortamda yeri seyrediyorum, öyleyim işte paramparça. Kalbimi 99 parçaya böldüler Tanrı'm kavuşmamız yakın mı? Ben sana hasretim, yalanlarla dolu olan dünyada nefes alamıyorum, sana kavuşursam nefes alacağım lütfen