?

Sona yaklaştım galiba, bir süredir iyi olmaya çalışıyorum, gerçekten iyi hissettiğim gün başıma kaldıramayacağım bir olay geliyor. Bu bir değil, birçok kez oldu son aylarda. Dümdüzüm, bomboşum, ağlamıyorum, isyan etmiyorum, mutluluğu beklemiyorum, mutsuzluğuma sarılmadım, sadece kendimi kucaklamaya çalışıyorum ki bu en zoru. Etrafımdaki herkesi toparladım da kendi içimdeki enkaza dönüp bakmadım, şimdiyse dönüp bakmama gerek yok. Çünkü ben enkazın ta kendisiyim. Sonunda oldu. Siz kazandınız, bense kaybettim. Siz kim diye soracak olursanız o da hayatın kendisi.