💚

Unutmadığım bir gündür.

Kimseye nedeni, nasılı, ne zamanı anlatmadan sadece yürüdüğüm bir gün.

İğrenin acısını bile hissetmediğim kadar buz kesilmişliğimin günü.

Sadece yürüdüm. Rüzgarın soğukluğunu yüzümde hissederek uğultusunu umursamayarak yürüdüm.

Ağlıyorum fakat gözyaşım yok. 

Ceketimdeki damla izinden var olduğunu anladım. 

Beklemem gerekiyordu. Üç saat beklemem. Tek başıma. 

Bulanık gördüğümü farkettim. En yakınındaki banka oturdum. Karşımda bir amca hareket ediyor bir sağa bir sola.. 

balık tutuyormuş meğer

Balığın birini avuçlayıp kovasına attığını görünce gözyaşlarım deniz oldu bir anda. 

Bedenim donuk. 

Sadece o balığı izliyorum. 

Çırpınışını. 

Üç saat orada oturabilirdim.

Öyle de oldu. O duygusuz balıkçı amca yanındaki karısına bir şeyler söylemiş olacak ki kadın yanıma geldi. 

Soruları var, acımasından gelen bir merhameti var. 

Cevap vermediğim bir gündür.

Bekledi, bekledi ve gitti. 

Oturmaya devam ettim. 

Bir telefon geldi.

Yeniden hayata koşacağıma olan umudum sarılmıştı bana.

Yeniden doğduğum bir gündür.

iyi ki unutmadım.

O günden sonra bana ben çare oldum. 

Bana ben dağ oldum.

Unutmadığım gün..

💚