🕊️

Yazacağım şeylerle başlığın aslında hiç alakası yok. Sadece ne başlık atacağımı bilemedim. Neyse.

Sen yokken neler yaptığımı düşündüm, senden önce ne yapıyordum çok anımsayamadım. Sürekli bir telaş, sürekli bir koşturmaca içindeymişim. Sonra sen gelmişsin ve ben dinlenmişim. Ya da öyle düşünüyorum, emin değilim. Senden önce mi çok yorgunmuşum yoksa sen gelince mi yorulmuşum bilemiyorum. Oysa ki her şey ne kadar farklı, ne kadar güzeldi. Değişen ne oldu? Böyle mi olmalıydı bilmiyorum. Bazen böyle olmaması gerektiğini o kadar çok düşünüyorum ki... İnsan çıkmaza nasıl girer diye düşünüp dururdum hep, böyle giriyormuş yeni yeni anladım. Her zaman ya siyah ya beyaz derdim, griye yer yok derdim şimdi etrafımı saran griliğe anlam veremiyorum. Ben böyle değildim ki, değişen ne oldu? Ben mi değiştim? Zaman mı değişti? Galiba değişen bej oldum. Oysa ki birkaç ay öncesine kadar yine yakıp yıkan taraf bendim, ne oldu da şu an bunu yapan ben değilim? Değişen şey ne? Ya cevabını biliyorum ya da bilmiyorum. Belki de bilip itiraf edemiyorum.

Her şey böyle mi olmak zorundaydı? Doğrusu bu muydu? Eğer buysa, kime göre doğrusu bu? Çünkü bana göre doğru olan bu değil. Seni soruyorlar bana, ne yapıyor, nasıl diye. Bilmiyorum diyorum, haberim yok ki senden. Keşke bilsem ne yaptığını, nasıl olduğunu. İyidir heralde diyebiliyorum sadece. Umarım iyisindir. Ben de merak ediyorum çünkü nasıl olduğunu ya da ne yaptığını... Soramıyorum da sana, çünkü sormamı isteseydin kalırdın yanımda.

Özgürlüğünün tadını çıkarıyorsun gördüğüm kadarıyla :) Sevindim ama senin adına...

En azından kafana göre takılıyorsun şu anda :)

Senin adına mutlu oldum canımın güzel köşesi. Yüzün gülüyordur belki, benim aksime yani :)

Benim de bazen gülüyor eski konuşmalarımızı ya da anılarımızı hatırlayınca. Parkta kuşların yerden toplu olarak kalkmasına şahit oldum bugün, aklıma yoldan dönerken yerden yükselen bir sürü kuşun kalktığı gün geldi, sanki o gün canlandı yine gözümde, istemsizce gülümsediğimi fark ettim :) ben de gülüyorum yani arada sırada da olsa :)

Öyle işte canımın güzel köşesi. Konu yine nerden nereye geldi... :)

Özlemle başa çıkmak biraz zorlasa da beni yavaş yavaş üstesinden gelmeye çalışıyorum. Sende durumlar nasıl bilmiyorum ama benden güçlü olduğun kesin :)

Umarım keyfin yerindedir, üzülmeni istemem. Keşke bazı şeyleri sana da anlatabilseydim. Bugün başıma gelen bir olayı mesela. Duysan sen de gülümserdin ben gülümsedim çünkü. Onu da diğer yazıda anlatayım, hadi gel. :)