uykumun en derinliğinde, koynumda ıssızlığıyla duruyor yine çıplak kelimeler ..
ben Kim'im ben Ney'im, hangi sokağın çıkmazındayım
güne yazılmış silik yazgılarda bir parantez içi miyim..
oysa ne çoktum yalnızım dememek için tenhalarında bu kalabalık caddelerin..
ve ben kısaca paranteze gerek olmadan da açıklanabilirdim...kayboluşlarım dahil..
tüm cümle cihan dilim olsun isterdim, duysun diye adım adım geçtiğin yolların sağır kulakları..
