Artık ne yaparsanız yapın sevemem sizi.
Birdaha inanabilir miyim yalanlarınıza
İçimdeki çocuğun bağırışları
Hala dün gibi aklımda
Büyümenin pençesinden kurtulamadı
Peki ya ,peki ya içinde büyüttükleri
Şimdi kim küçültecek onları
Oyuncak yapıp oynayabilir mi
Etrafa savurduğunuz parçalarla
Sevmeyi bilmediğimiz bu dünyada
Her an harcarcasına
Kemirerek koparırız
Bazı insanların etlerini
Bu bile yetmez kimilerine
O et parçasından kalan kemiklerine kadar
Küçültür dişlerinin arasında
Geriye sadece
Duygulardan kalan kırıntılar
Kullanmasını bilemeyeceğimiz
Kırıntılar
Çığ olup büyümeye lanet eden
Yağacak
Dolu, yağmur, kar olarak
Bu dünyaya
Ve insanoğlu
Yeniden şekillenecek
Ete bürünecek
Ve bu sefer
Bilecek kıymetini
Baştan vàr olmanın
