Kanlı ve paslı bir bıçak ile bıçaklanır insanlar bizzat kendi hayatı tarafından.

O kadar alışır ki sırtında gezdirir bir süs misali ömrü boyunca.

O yaralar öldürmez de onları, kafalarına bıçağın paslı olduğu takılır.

Ya bu yüzden ölürsem?

Küçücük bir mikroba yenik düşersem?

Ne derler arkamdan?

Hemen söyleyeyim.

Sırtında vardı milyon tane bıçak.

Kanı durmaz akardı ince ince.

Ölümü lakin ufacık bir mikrop yüzünden oldu. 

Yazık oldu. 

Dağ gibiydi. 

Ufalandı. 

Kendi yamacından düşen ufacık bir taş oldu. 

Düzlüğe indi. 

Yok oldu.