elbette aşık olduğum sen kıracaktın beni 

başkalarına bırakır mıyım hiç?

yaşam hiç kırmamış gibi

sağlamından olsun kırıp dökmelerin


hiçbir şeyde gözüm yoktu.

ama gözüm kaldı yaşayacaklarımda;

kahkahalarda, sabah kahvaltılarında...

ne bilim ellerinde...


diyorlar ki, bu genetik bir ayrılıkmış

eni sonu gelip beni bulacakmış

kronikleşmiş bir beceriksizlikmiş

öylesi böylesi yokmuş.

oluru da yokmuş.


sevgisiz sevgilimi, görüşmemek üzere ugurladigim da,

açlıktan karnım mideme yapışır

elimle yoklarım karnımın çukurunu,

derin derin 

dualar ettim daha da derinleşmemesi için

derinler karanlıktır

mutsuzken korkarım karanlıktan 


en son yattığın yastıkta kokunu ararım

kokun yoksa eğer

ne diyordum

koku yoksa...

koku...

işte koku yoksa ben her şeyi unuturum.