Güzün geride bıraktığı sarı yapraklar,
Senin gördüğün, güzün geride bıraktığı ölü yapraklar.
Bana kalansa bir hayat, belki taze, serin bir hava,
Belkiden çok, belkiden öte bana kalan bu hayat.
Peki, güzden mi kalır bu sanat?
Görmez oluruz, günden güne
Bir ressam mı ki?
Göğü boyar durur
Dursan baksan, ne sonsuz bir saltanat!
Bir avuç kuru toprak,
Bir kelâm ve bir hat
Mümkün müdür bu aczden ola ki
Kâmil bir hak, ve bir halk?
