içimde bir buhran.
nereye gittiğini bilmediğim yollarda yürüyorum yine, uçsuz bucaksız.
nereye estiğini bilmediğim rüzgarda savruluyorum yine, sessiz sedasız.
nereye vurduğunu bilmediğim dalgalarda kıyıya vurmayı bekliyorum yine, usul usul.
ben yaşamıştım bunun aynını diyorum, ben biliyorum bu hissi. önceki gibi saygısız, sevgisiz değil sadece. ben yaşadım bunun aynını diyorum, umut dolu günler ve olmayacak yarınlar. kimseye bir şey vadetmiyorum, kimseden vaat beklemiyorum. ama yine umut ediyorum. sıcacık bir sevginin kollarında, boynumda nefesi hayal ediyorum. tutamıyorum kendimi, yine umut ediyorum. içimde gökyüzüne hüzünle bakan o kızı unutamıyorum. öyle olmayacak, bir daha diyorum, böyle bakmayacaksın tekrar. ellerini sımsıkı tutup işte bu diyecek, işte bu içimi saran o umut diyeceksin.
sen bir daha böyle hüzünlü, çaresiz bakmayacaksın o pencereden gökyüzüne.
