Beynimle kulaklarım arasında
Engelvari sansarlar
Kemiriyorlar algısal yanlarımı
Oluk oluk taş akıyor gözlerimden
Eritip lav yapıyorum resminin magmasında
İçimi ısıtıyor
Sana doğrudur taptığım
Taptığım doğrudur sana
Sana taptığım doğrudur
Dur hemen ilahlaşma
Belki ben put seviyorum
Belki bazısını kırmaya yüreğim el vermedi de
İçkin bir din sayıp tapıyorum ona
Belki ben sarılıp uyumak istiyorum tanrıma
Yüz yirmi sekiz bin peygamber var diyorlar
Ya da bir yüz bin fazla
İbrahim’le İsa’yı sayıyorlar mı bilmiyorum
Hani onlar kavuştular ya Allah’larına
Dur hemen özenme çarmıha
Son yeri ben kaptım
Dolu olduğunu anlasınlar diye
Astım ceketimi cebinde kalemimi bıraktım
Nalbura kadar gittim gelicem birazdan
Sevgilim İbrahim’e de özenme istersen
Hem balık oldu falan diyenler de var
Hadi gülüm, in o mancınıktan
Yanlış bir çocukluğa doğmuşum
Sevgilim, bi dakka, Freud’u karıştırma
Elbette patolojik yanlarım var
Metafizik olduğu kadar
Düz fizikten zaten pek hazzetmem
Ne ara bilmem soğumuşum Newton’dan
Fakat hâlâ severim geometriyi
Ve edebiyatı
Ya Öklid kavuşturur bizi
Ya Orhan Veli
Bi ihtimal de Ahmet Telli
Başka türlüsü güç
Bilirsin sevgilim
Tanrı da pek uğraşmaz bu işlerle
Uğraşsa da kaburga ister tabi
Beş dakika bekle
Gelmezsem bastonu denize vur
Oralarda bir yerlerdeyimdir
Belki ibret için bozulmamıştır bedenim
Dimdik ayaktayımdır
Şaşırma ama yine de
Gördüğün zaman bismillah de
Millete ayıp olur
01/01/2022
06.18
