Mühürledim sanki yine kendimi

Oturduğum sandalye sardı

Taşa dönen bedenimi

Gömüyorum kendimi içine

Soğuk ekranlar önümde

Uykular yırtınıyor artık bizi gör diye

Görmem gereken rüyalar duruyor öylece

Nereye baksam ki?

Bir bekleyiş sürdürdüm ki

Hani bir şey kaybetmişsindir

Her an sana dönecek gibidir

Dalgınlığın bu yüzdendir

Aklın bir karış havada

Hava yazdan kışa

Kıştan da yaza sürüklenir

İşte dersin burada

Hanisi yok

Bazen hiçbir şey yapmamak eksik kalır

Sen tamamlarsın

Saatler akar gider de

Karanlık aydınlığa aydınlık karanlığa uzanır

Gözlerin kan çanağıdır

Altları mosmor, halka halka

Halkalar oluşturdum ruhumdakinin etrafında