Sabah ezanı çıktık noktaya
El yerde kimi zaman
İlk emekleme sevinci gibi
Ulaştık kahrolası paftaya
Sular çekti suyunu
Dört fanila yaş
İçmek yangına ne fayda
Kanmak yok seraba eş
Bugün bu dağdayız
Bilinmez yarın nerede
Çıkıp da düşeceğiz
Hangi melun derde
Gün doğdu yazıyorum
Başka bir dağdan size
Dudak çatlak, gözler kan
Umutlar, mevziler kazıyorum
Orman hep mazı dize dize
Adımlar bir düz bir yan
Topuk su toplar ne yapsan
Acın neredeyse oradaymış can
Aldırmam...
Ne olmuş yani düşmüşsek derde
Kopsan da gideceksin düşsen de
Alevden kaçar mı ona pervane olan
Şerefli bir ölüm var, gerisi hep yalan