Sabah ezanı çıktık noktaya

El yerde kimi zaman

İlk emekleme sevinci gibi

Ulaştık kahrolası paftaya

Sular çekti suyunu

Dört fanila yaş

İçmek yangına ne fayda

Kanmak yok seraba eş

Bugün bu dağdayız

Bilinmez yarın nerede

Çıkıp da düşeceğiz

Hangi melun derde


Gün doğdu yazıyorum

Başka bir dağdan size

Dudak çatlak, gözler kan

Umutlar, mevziler kazıyorum

Orman hep mazı dize dize

Adımlar bir düz bir yan

Topuk su toplar ne yapsan

Acın neredeyse oradaymış can


Aldırmam...


Ne olmuş yani düşmüşsek derde

Kopsan da gideceksin düşsen de

Alevden kaçar mı ona pervane olan

Şerefli bir ölüm var, gerisi hep yalan