Belli ki dün gece son değildi
İlk kez ağlamıyorum yalnız başıma
Son da olmayacak gözümün pınarında bir damlacık selle uyuduğum,
Belli ki nazım geçmeyecek kimseye.
İlk kez bakmıyorum böyle insanların suratına
"Anla beni, tanı beni" diyerek.
Son da olmayacak kimsenin bana rüzgarının esmediği günler.
Dönmeyeceğim geriye, gidemeyeceğim de uzağa
Güçlü de değilim, gururlu da
Gördüğün kız da ben değilim, geride kalan kadın da.
Demeyeceğim seni seviyorum çünkü sevmeyi bilmiyorum.
O yüzden tapacağım galiba sana.
Secdeden kaldıracağım başımı
Belli ki tanrı bakmayacak bana.
Diyorlar hayır var belki bunda, bilmiyorlar ki şeytandan daha şer sensiz dünya.
Gelsen de fayda etmeyeceksin
Benim geçinmeye gönlüm yok dünyayla.
Hikayeler mutlu da bitmez mutsuz da
Hikâye biziz aslında.
Ya ben biterim ya sen,
Öyleyse niye her halükârda biterim ben?
Gidecek ve dönmeyeceksin
Dönme, benim derdim seninle değil
Onlu yaşlarında bilmem kaç yaşında giden çocukla,
Haram bir çağla ve uzatılan bir bardak ince belli çayda.
Ben güçsüz, gurursuz ve yalnız,
Sen kibirli, gamsız ve vurdumduymaz.
Mesele sen değilsin aslında zaten bu da bir aşk şiiri değil.
Tükürüp atacağım söyleyemediklerimi ve kapanacak perde
Açılmayacak bir daha ve galiba kimse de aralamayacak zaten.
Hikâye bitmeyecek böylece
Ne mutlu ne mutsuz,
Ne sen ne ben
Bu konu ilahla benim aramda.
