Pîrim hem yoksun hem sorarsın bütünden

Şimdi, noktadaki sıfırda, sıfır olan nokta da

Kahve perde olmuştu elde kalan tütünden

Kayboldum güzel pîrim, yuttuğum plaseboda!


Pîrim anlat hele nedir elindeki alaca kitab? 

Tut elimden, yalan Leylâ’dan düştüm bitab!

Bir de ustama iletiver selamımla bir hitab

Kavruldum hasretlikten, ast üst kolunda


Giden gelmiş gelen gitmiş, alaydın beni kâle

“Menkâle, velimenkâle, velimekâle vefîmâkâle”?

Suya attım divanları, boşmuş akademik makale

Meczub olmuşlar yolda câzib olmak yolunda 


Pîrim rical vardı ya hani, amin desin yediler

İçimdeki ben ‘ben’i şeytanla beraber yediler

Avucunda yeşil ben var, ‘Yed’ullah’lı yed’îler

Dağlar oldu ciğerimi, sînemin tam solunda


Sorarsan eğer pîrim sen kimsin hem ben neyim

Sayı bölü sıfır boyutunda yontulan bir neyim

Hâk’i serpiştir biraz sonsuzluğa teşneyim

Aczim içre fakrı buldum, darıyla çok bolunda