bugün annemden özür diledim

doğduğum günden beri biriktirdiğim ne kadar üzgünüm varsa hepsini tek celsede fırlattım suratına

yirmi yılım var özür ve dilerim arasında

çok uzatmadık anlaşmalı rica ederimlerle kapadık

içimde ittiremedim defterin kapağını sorun değil

dışımdan kapandı ve kilitlendi 


bugün annemden özür diledim

en uç olamadım ne sağda ne solda

ortalık olmak ve ortalık malı olmak üzerine pişmanlıklarım vardı

bundan bahsetmedik, bahsedilmez ayıptır

ama özürlerimin en büyüğü ben oluşumaydı 

yenilir yutulur olmasa da hızlansın diye önemli değiller savruldu


bugün annemden özür diledim

içimdeki halinden özellikle

durduk yere fırçamı yedi

nerden bilsin sevilemez oluşumu 

niye oluşumu da çözemedi zaten 

çok şey bekledim diye mahcup oldum 


bugün annemden özür diledim

sonra ağladım bol bol, su sınırsız gibi

anladım seni diye sinirlendim, kinlendim

niye anlaşılır kıldın kendini 

sinirim sönmesin istedim

ben anlamak değil deli danalar gibi bağırmak çağırmak…

hakkım değil mi öfke duymak

bu da mı çok bana


bugün annemden özür diledim

onu anladıkça kendime aynada bakamadım 

kim beni kaç birim nereye öteledi

kendime yaklaştıkça ardım kaydı


bugün annemden özür diledim

yetmedi evlatlığım annem olabilmene

anne olmanı beceremedim diye vicdanım dürtükledi her gece midemi

hızlı bir ceza istedim yaşayamam bu hisle diye

ben olmak ağırlaştırılmış müebbetmiş


bugün annemden özür diledim

senden beklediğim özürleri kendi ağzımdan dilendim

olur sandığın olduramadığım tüm çocukluklarım adına 

bozuk bütün ne kadar ne demek varsa