Sev meselâ; yormadan gönlümü usulca, hunharca
Okşa bedenimi tenimi, istersen parçalarcasına
Ruhum ruhunda, ruhun ruhumda rahatlarcasına
Bir bebeği kundaklayıp sımsıkı sarmalarcasına
Sen baktıkça harlanmaz mı o içimin ateşi
Nasıl kıyarsın bana, karartma o kızıl rengi
Yandıkça yansa kalmasa vücut deri
Yanmazken de küldü zaten bu uslanmaz serseri
Bir ocaklık yeri olmus elmacık kemiklerin
Yelpazem olsa ne olur o rimel çektiklerin
Uçuşsa küllerim, yansam hem kemik hem deri
Yaksa kavursa bir bakışta, o mercan dedikleri
Yazdıkça coşar, coştukça özler, özledikçe anarım
Bu coşkuyu nasıl anlatır, yazar şaşarım
Çizemesem de portreni gördüklerimi yazarım
Sen benimle olmasan da ben seninle yanarım
Sen, ikimizin olsan bu kadar olur muydu bilmem
Ne kadar düşünsem de buna cevap veremem
Zannetme ki utanır seni sevdiğimi söyleyemem
Senleyken böyle olmazsa diye ikimiz için korkarım