Sev meselâ; yormadan gönlümü usulca, hunharca

Okşa bedenimi tenimi, istersen parçalarcasına

Ruhum ruhunda, ruhun ruhumda rahatlarcasına

Bir bebeği kundaklayıp sımsıkı sarmalarcasına


Sen baktıkça harlanmaz mı o içimin ateşi

Nasıl kıyarsın bana, karartma o kızıl rengi

Yandıkça yansa kalmasa vücut deri

Yanmazken de küldü zaten bu uslanmaz serseri


Bir ocaklık yeri olmus elmacık kemiklerin

Yelpazem olsa ne olur o rimel çektiklerin

Uçuşsa küllerim, yansam hem kemik hem deri

Yaksa kavursa bir bakışta, o mercan dedikleri


Yazdıkça coşar, coştukça özler, özledikçe anarım

Bu coşkuyu nasıl anlatır, yazar şaşarım

Çizemesem de portreni gördüklerimi yazarım

Sen benimle olmasan da ben seninle yanarım


Sen, ikimizin olsan bu kadar olur muydu bilmem

Ne kadar düşünsem de buna cevap veremem

Zannetme ki utanır seni sevdiğimi söyleyemem

Senleyken böyle olmazsa diye ikimiz için korkarım