çocukluğuna sarılmak isterim
sahibi gibi dalındaki kuşun bir ağaç
ve uzatmış saçlarını ıslak
is kokan gecenin sabahına
güneşin ışıltısı değil gibi
belki aydan bir kum tanesi
yıldızları söndüren her neyse
öyle bir bakış yüzündeki
hüznü takip eder gözleri ardından
vazgeçişlerin bitişiyle
ve çocukluğu ruhunun
sarılmayı bekleyen bir fidan
