Adam
Cebinden çırılçıplak bir kağıt çıkarttı
Islanmıştı,
Kurumuştu,
Nemliydi.
Kim bilir ne zamandır saklanmıştı
Bir kadını seviyordu adam
Sigarasını sigarayla yakmıştı
Belli ediyordu.
Kendi enkazından kalan bir duvara yaslanmıştı
Ve bekliyordu.
Oysa bekleyenlerin bir durağı yoktu.
Adam
Kağıdı cebine koydu.
Eliyle yokluyordu
Kim bilir ne zamandır saklamıştı
Çaresiz bir Pygmalion’du adam
Ve kadın o çırılçıplak kağıttı.
