Niçin ahlaklı olmalıyım?
...
Niçin gerçekten?
"Ahlaksız olacağım", diyordu arkadaşına -Kafasını meşgul eden düşünceleri böylece eyleme dönüştüren genç bir nihilist-.
Ahlaksız olacağım...
Niçin olmayayım ki?!
İncil istediği için mi ahlaklı olmalıyım? ama İncil Babil ve Yahudi geleneklerinin bir araya getirilmesinden başka bir şey değildir.Homerus'un lirik şiirlerinde olduğu ya da Bask lirik şiirleri veya Moğol söylencelerinde yapılageldiği gibi bir araya getirilmiş gelenekler...
Öyleyse doğunun yarı barbar halklarının düşünce düzeyine mi geri dönmeliyim?
Kant bana kesin buyruktan, kendi içimden gelen ve bana ahlaklı olmayı emreden gizemi bir düzenden söz ettiği için mi ahlaklı olmam gerekiyor? Ama bu kesin buyruk niçin benim eylemlerim üzerinde başka bir buyruktan-arada bir bana sarhoş olmayı emreden buyruktan- daha çok hak sahibi olsun?
...
Bir sözcük bu! Bir sözcükten başka bir şey değil! Cehaletimizi örtmek için keşfedilmiş tanrı ya da yazgı gibi bir sözcük!
...
Yoksa yoldan geçerken ırmağa düşen birinin boğulmasını seyredecek yerde onu kurtarmak için ben boğulursam daha mutlu olacağıma beni inandırmak isteyen Bentham'ı sevindirmek için mi ahlaklı olmalıyım? Yoksa böyle bir eğitim aldığım için mi? Ahlakı bana annem öğrettiği için mi? ama o zaman çok iyi ve çok cahil olan annem -hepimizin anneleri- sırf bir yığın aptallık öğretti diye İsa ya da Meryem tablosu önünde diz çökmem Krala ya da hükümdara saygı göstermem bir alçak olduğunu bildiğim yargıcın önünde eğilmem de gerekmeyecek mi? Safsata bütün bunlar. Tüm diğerleri gibi bunlardan da kendimi kurtarmaya çalışacağım.Ahlaksız olmak beni iğrendirse bile öyle olmak için kendimi zorlayacağım. Tıpkı yeni yetmelikte bana korku aşılanmış olmasına karşın karanlıktan, mezarlıktan, hayaletlerden ve ölülerden korkmamak için kendimi zorladığım gibi. Bunu dinlerin sömürdüğü bir silahı parçalamak için yapacağım.Velhasılı bunu ahlaklılık adı verilen bir sözcük adına bize dayatılmaya çalışılan ikiyüzlülüğü protesto etmek için yapacağım.