Aziz Petrus İsa'nın havarilerinden biridir.
İsa'nın çarmıha gerilişinden sonra tıpkı aşk ile peşinden yürüdüğü, arşa yükselen sevgilisi gibi hak dinini yaymaya çabalar.
Fakat zaman geçer, O göğe çıkar ve Roma İmparatoru bütün kuvvetiyle baskılar havarileri, artık dayanamaz Aziz Petrus, aşkın saflığından uzaklaştırır yüreğini ve Roma'dan kaçmaya karar verir.
Ölüm korkusuyla yaşamak hırsı sarmışken benliğini ayrılır o tanrı katili devletin güzellik bitmez topraklarından.
Yürür, yürür, yürür...
Güneş'in doğu ufkunun düz çizgisinde olacaklara şahit olmak, her şeyi görünür kılmak istercesine aydınlandığı an menkıbe odur ki İsa belirir Aziz Petrus'un karşısında.
Petrus'un yürüdüğü yönün tam tersine doğru gider, sırtında bir çarmıhla beraber...
O esnada tarifsiz duyguların girdabında sarsılan Petrus'un ağzından zoraki bir cümle dökülür.
Mahmur gözleriyle bakar sevgilisinin uhrevi yüzüne ve duyulmaz, ezik bir sesle, ''Quo vadis, domine?'' der, ''Nereye gidiyorsunuz, efendim?''
İsa hâlâ seven ama ihanetle kirletilmiş aşkına üzülen bir maşuk edasıyla, yolunu değiştirmeden, ilerleyerek, ''Roma'ya,'' diye cevap verir, ''İkinci kez çarmıha gerilmek için...''
Gökten yağan sicim sicim kor ateşlerin altında bir insanın narin ve çıplak bedeni nasıl ızdırap çekerse o an Aziz Petrus'un ruhu da öyle ızdırap çeker.
Anlar yaptığı hatayı, uyanır dalalet uykusundan ve varır sevgilisine, aşkına ettiği ihanetin bilincine.
Utancı dertop olur, saplanır, kalır öylece.
O ki, Aziz Petrus, geçmişin ve geleceğin tüm zamanlarının en yüce daimi aşkına sadakatle bağlı olmalıyken, şimdi ölmemek, aşkına kavuşmamak, O'na kavuşmayı ertelemek için kaçıyor Roma'dan!
Oysa hangi sevgili aşkına kavuşmak uğruna vermez ki canını?
Petrus'un gözleri kaynağı pişmanlık olan hüznün yaşlarıyla dolup taşar, gerisin geriye döner ve demin yürüdüğü yollardan bu defa koşarak Roma'ya ulaşır.
Ardından sevgilisine kendini affettirmek istercesine çalışır hristiyanlık için ve sonunda yakalanır, onun da İsa gibi çarmıha gerilmesine karar verirler.
Ancak Petrus sevgilisi gibi çarmıha düz değil, ters mıhlanmayı ister.
Öyle ki daha çok canı yansın, öyle ki acıyla temizleyebilsin alnına yazdığı utancın ve ihanetin izlerini...
***
Saygıdeğer okur, yukarıya Caravaggio tarafından Aziz Petrus'un çarmıha gerilmesinin resmedilişini koydum. Elbette her göz farklı bakar ve bunun akıbetinde farklı görür...
Ben bu tabloda Aziz Petrus'un yüzünde huzur görüyorum.
Sevdiğine kavuşmak üzere yola çıkan bir insanın huzuru, heyecanı...
