İnsan yaşayabilir miydi?
Geceleri ölmese...
Ben de özgürdüm şimdi annem taburenin ayaklarını kesmese.
Karanlığı sevseydim güneşin doğuşunu bekler miydim bütün gece
İçimdeki seni öldürmesem
Bendeki beni bulabilir miydim?
Ben senin baktığın pencerenin,
Dünyama bakan yerindeyim.
Ruhum göğüs kafesimi aşıyor
Kar tanesi gibi
Yıldızları aydınlatarak
Gökyüzünden yeryüzüne düşüyorlar
Rabbimin merhameti, ruhumun zerreleri
Kirpiklerine değiyorlar belki, eriyorlar
Pişmanlık göz yaşı değil bunlar
Rabbimin merhameti, ruhumun zerreleri
21.12.21
