rüyalizm
"güneş ışıkları saçlarında kırılan bir kadın,
yüzünü seçemiyorum,
belki de saçlarını güneşten almıştır,
kuşluk vaktinden gün batımına kadar..."
sen orada uykuda,
o kadar güzel ve
mantıklı duruyorsun ki
dokunsam uyanacaksın,
kirli bi öğle sonrasına..
yaşam kurallarını ihlal edip
uyusam
kendimden kaçıyorum
peşine düşüyorum.
sonra orman,
kar,
ben üçlemesi
bir de yalnızlık dört etti,
üşüyorum..
gözlerimi açınca
karnım ağrıyacak.
kör olacağım
dünya realist.
