Reddedilmek çok tuhaf bi durum insan ne tepki vereceğini şaşırıyor, bazen üzülüyorum, bazen öfkeleniyorum, bazen umursamayıp tekrar deniyorum, ama art arda reddedilince sanki kimse tarafından istenmiyormuşum düşüncesine kapılıyorum, o istemedi oda isemedi belki o ister oda istemedi sanırım beni dünyaya getirenler dışında kimse istemiyor diyorum, bazen hissizleşiyorum, ilginç bi şey ne yapacağımı şaşırmış durumdayım açıkçası, ego ile reddedilmek üzerine düşünmek istiyorum biraz, acaba reddedilmek egoyu yükseltir mi yoksa alçaltır mı ? Sanırım alçaltır, çünkü tam tersi durumda çok iyi. özgüvenli hissediyorum onları değil beni tercih etti havasına giriyorum, oradaki "ben" her şeyi açıklıyor -egonun yükselişi- bu durumda reddedilmekte düşürüyor olmalı, bu durumda egosunu yenmek için yıllarca dağlarda pirinç yiyip mediyasyon yapan budistler için bir iyi bir de kötü haberim var iyi haber daha kolay bir yol buldum sanırım, kötü haber fena halede kazıklandınız, ego'nun olup olmamasının da iyi mi yoksa kötü mü olduğuna karar veremedim henüz, en uç noktalara gidip hiç egosu olmayan birini düşünürsek bu hayatta kalmayı başaramaz gibi, kapitalizm için sürekli daha fazla istemek ve bu istekleri karşılamak için daha fazla çalışmamız ve harcamamız lazım, egosu olmayan biri için pek cazip şeyler olmasa gerek, tam tersi tamamen ego dolu birisi de bunların peşinde koşmaktan gerçek kendisi ile tanışamaz ortada bir denge bulmak en iyisi gibi duruyor ama nasıl bende bilmiyorum, bu konu o kadar önemli mi ondan da emin değilim, belkide bu tarz konular üzerine düşünmek yerine akışına bırakığ kariyer falan yapmak daha iyidir.
