Saçların ıslanır, ellerin bana bağlanır
Utanır söylemez, diz çöküp sana yalvarır
Dudakların bana nasıl da yakınken öyle
Bu rüyadan biri, biri beni uyandırır

Saatler geçmiyor, bu rüzgar artık esmiyor
Bana senden kalan hatıralar da yetmiyor
Ellerim üşüyor, fotoğraflar konuşmuyor
Bu zalim dünyada hiçbi' şey beni ısıtmıyor

Bi' sahne kurmuşum, Kadıköy'de buluşmuşum
Seninle ağlayıp, saatlerce konuşmuşum
Verdiğim sözleri birer birer unutmuşum
Üzgünüm sevgilim düşlerimle savrulmuşum

Bu dağ bu karları nasıl taşır? Anlamadım
Ben bir kez vuruldum, bi' daha hiç kalkamadım
Sevmeyi denedim, afalladım, afalladım
Denedim olmadı, hiç kimseye inanmadım

Ah, canım sevgilim derin bir okyanustayım
Hiç kimse gelmiyor, bırak bеni konuşayım
En azından bugün, bugün de sonbahardayım
Soracak olursan ben şimdi uzaklardayım

Ben sana "Gel" dedim
İçimde kaybolan papatyalardı gözlerin
Eski bir radyodan çalan şarkıyı dinledim
Hayatı kahrolan gibi, gururu ayaklar altına alınmış biri gibi