Soluk bir rengim bu dünyada
Solmamak üzere boyadılar oysa,
Ama zaman hepimizi sokuyor hizaya,
Sizin akışa engel olamamanız,
Belki zamansal bir algı bozukluğu.
Belki de engel olmaya çalışmamalı,
Çünkü zamanla aynı noktaya varıyor insan,
Hep gelmesi gerektiği yollara.
Diğer rotalardan varıyor insan.
Peki neden bu çaba,
Peki neden bu hırsla sarılma,
Neden boşa kürek çekiyoruz?
Bizi zamana mahkum ediyor,
Kavgalarımızı tutkuyla etmemiz.
Halbuki boşa uğraşmamalı,
Gönlümüz hoş olduktan sonra,
Tutkularımıza dönüp tekrar bakmalı.
Değmeyecek ki attığımız kulaçlar.
Keyifle yüzmek varken.
Varmak için harcanan çabalar.
Hayatı anlamadan içinde boğulacak,
Milyarlarca insan.
Beni hepsinden ayıran,
Sadece uğraşmak bir şeylerle,
Elde edip etmemek,
O noktaya varmak,
Ya da varamamak.
Bunlar sadece teferruat.
Hayatı sıkıcı kılmamak uğruna,
Birer nokta koymalı geleceğe.
O noktaya varıp varmamak
Bunların önemi yok aslında.
Önemli olduğunu düşünen insanlar,
Hepsi başkaları uğruna yaşayanlar.
