Bir çingene
Kucağında bebek isa heykelini kucaklamış Meryem heykeliyle
Gömlek giymedim diye kızıyor
Sarılıyor aciz
Bir mengene olmalı
Bir mengene olduğunu aklımızda canlanmamasından anlıyoruz
Aklımız camlanıyor kavuşmak dediklerinde
Bir çingene
Muhtemelen kasımpaşalı
Atlar sandalla taşınsa diyor bazen
Tersaneden ayrılıyor karaya doğru
Bir çingene olmalı yatağa sabitleyen
Çünkü ağzında çivilerle doğdu
Sağ omzumdan düşen
Benim de yetişebileceğim bir melek değildi
İki İsa olsa kucağında
Yetişemezdi diyorum
Meryem sadece büyük oğlu doğduğunda bakireydi
Ben tüm kopuk ipleri birleştirecek bir düğümden bahsediyorum
Kesilmeye değen tek düğümden
Gemim bu
Zamanda durulabileceğini bir heykelden duydum
Sadece yola çıkacağından emin bir çingeneden