Bir çingene

Kucağında bebek isa heykelini kucaklamış Meryem heykeliyle

Gömlek giymedim diye kızıyor

Sarılıyor aciz

Bir mengene olmalı

Bir mengene olduğunu aklımızda canlanmamasından anlıyoruz 

Aklımız camlanıyor kavuşmak dediklerinde


Bir çingene 

Muhtemelen kasımpaşalı

Atlar sandalla taşınsa diyor bazen

Tersaneden ayrılıyor karaya doğru

Bir çingene olmalı yatağa sabitleyen

Çünkü ağzında çivilerle doğdu


Sağ omzumdan düşen

Benim de yetişebileceğim bir melek değildi

İki İsa olsa kucağında 

Yetişemezdi diyorum

Meryem sadece büyük oğlu doğduğunda bakireydi

Ben tüm kopuk ipleri birleştirecek bir düğümden bahsediyorum 

Kesilmeye değen tek düğümden

Gemim bu


Zamanda durulabileceğini bir heykelden duydum

Sadece yola çıkacağından emin bir çingeneden