Öyle durup dururken
Birden yoruldum.
Meğer içimde ne çok yorulmak varmış ta
Tutmuşum hep kendimi
Sıkmışım boşuna
Bırak yorul demi! dinlen bir köşede
Sonra koşturursun bu hayata
Evet kaçıyor hayat kaçmıyor da değil şimdi
Yine de bir kaldırımın kenarına oturup
“Biraz soluklansam da beklemez mi?”
Diye düşünmekten alıkoyamadım kendimi…
Derken,
Önümden öylesine bir ambulans geçti
çok hızlıydı
Yorgundu da eminim
Fakat acele etmeliydi
Kaldırıma oturup dinlenmek ne kelime üstünü ezip geçtiği papatyadan bile
Özür dileyecek vakti yoktu