Öyle durup dururken 

Birden yoruldum.

Meğer içimde ne çok yorulmak varmış ta

Tutmuşum hep kendimi 

Sıkmışım boşuna 

Bırak yorul demi! dinlen bir köşede

Sonra koşturursun bu hayata 

Evet kaçıyor hayat kaçmıyor da değil şimdi

Yine de bir kaldırımın kenarına oturup 

“Biraz soluklansam da beklemez mi?”

Diye düşünmekten alıkoyamadım kendimi… 

Derken,

Önümden öylesine bir ambulans geçti 

çok hızlıydı 

Yorgundu da eminim 

Fakat acele etmeliydi 

Kaldırıma oturup dinlenmek ne kelime üstünü ezip geçtiği papatyadan bile 

Özür dileyecek vakti yoktu