Rudabah

İsmini pek az bildim Rudabah

Migreni tutmuş bir dünyanın

parasetamol kar etmeyen kıvrımlarında düştüm sevdana

Zal yoktu yanında

Biraz ümmüzer

Biraz b’inti zar oluverdin

Benazir sultanlığında

Seni her hatırladığımda

Kırık koltuk değnekleriyle kriket oynayan çocuklar

Velesipet hayaliyle büyürken bir şekere tav olan çocuklar

Seni her hatırladığımda

Bir kez daha yalnızlaşan çocuklar

Babaları Dubai’de, Arabistan’da, Avrupa’da (kimisi de kaçak) çalışan çocuklar

Seni her hatırladığımda bir kez daha mahsunlaşırlar

Tandır ekmek ve nohut

Kanalizasyonsuz yollar ve artı elli derece sıcak

Rudabah seni tekrar kimler

tekrar kucaklayacak

Bir falan yılın kasımı

Yeşilin kırmızısı kanadı

Ve kırıldı bir Simurg’un kanadı

Ama bir kucaklasan Rudabah

Kucaklasan uzaktan dualar yollayanı

Bir daha başlar belki

Bu kıvanç serenadı

farzımuhal