Göz kapakların arasında tutunmuş kirpiklerine bir damla.
Kapama gözlerini ıslanmasın yanakların.
Nicedir oturursun geçmişin sonbahara inat taze kalmış dalları altında.
Kapama gözlerini, tasalanma kurur gözyaşın.
Doğar elbet güneş, alır yerini semada.
Ah etme, of deme, sabreyle; kuruduğu yerden yeşerir yaprakların.
Sus ve dinle, sessizliğin gönülde matemin mührüdür dile.
Sen ne yerdesin ne yığılı toprak içinde.
Bedeni rızık eyle kurda haşereye.
Ruh hasret iken bir ikindi vakti kavuşur Rabb'ine.
