Ahım var derinden, dostlarım bilmez.

Kime feryat ettim Tanrı’dan başka?

Lale olsam kırlara bahar gelmez.

Ilgıt ılgıt bahtıma gelsen keşke.


Hekim Lokman aheste merhem sürse

Azar yaram, divane kanım coşar.

Lahzada zerrece keyfim yeşerse

Ahdim yüce yüce dağlardan aşar.


Matemli sözlerin köhne başımdan

Aksa da geçilmez bir nehir gibi,

Zevali kavuşmanın kendi yaşımdan

İtiyor sen'imden uzağa beni.


Eşsiz yakıştık biz birbirimize

Sen şekerli çiçek, ben kuru yaprak.

Evin bahar imiş yeltenme güze,

Naçar ben'in layığı kara toprak.


Tütünü kedere sardı ellerim.

Elimde kibrit ve kibritte ateş

Nabzıma tütmen nihai dileğim

İkimiz yanarsak sönecek güneş.


Alnına yazılan yazı olurdum.

Şiir kadar bir de beni okusan

Kuytu gecelerde kıvrandım durdum.

Anladım, başında değilim tasan.


Lanetler ederek akıyor vakit,

İstemiyor bende sensiz gelecek.

Mavi kelebekler kahrıma şahit

Efsunu didenin beni eğleyecek.


Bir tanecik arzum ve iki cihan!

En yaşanmayacak günlerimdeyim

Ne deli mesut ne deliye hayran

İhtiyar sevgilim ben viraneyim.


Açık denizdeyim, rotam nerede?

Liman sandım yarin gülüşünü.

Kavuşmadan batacaksam diplere

İnci yazsın aşka gömülüşümü.


Yumuyorum nihayet bak gözümü

Işıklar sana da zifir gelecek.

Kasten dinlemeyeceksen sözümü

Issız kalsın dilim, vur gayrı köcek.


Reva olan biz bize ölüşmekti

Usanmadan, yavaş, hep beraberce

Hani sevgi neydi sevgi emekti?

Uçkuna râm oldu, söndü her hece.


Ah güz bahçemin güzide goncası!

Bütün cennetlerim tek senin yerin

Ağaran saçlarımın yabancısı

Dip cehennemlerim kendi eserin.


Kalk git şimdi sevgilim benden öte

O cümbüşlü, renkli bahçelere aç.

Yanımda yoksun yine de olsun

Mahfımı yazdım kalem bite bite

"Aşkta, yalnız aşkı sevmektir amaç"