Ben artık toplanıp gidiyorum bu yalnızlık çıkmazından.
Tek kişilik bir kurtlar sofrasında, hislerim adını bilmediğim içkilere meze olmuş meğer.
Sen hiç, başkalarının acılarını kamuflaj yaptın mı gözyaşlarını açıklamak için birilerine?
Zamanını, mekanını bilmediğim gülüşlerin, bakışların ve sevişlerinin kırıntılarından beslenmeyeceğim.
Ağır geldi, yokluğunla ilmek ilmek dokuduğum bu gurursuzluk hırkası.
Beni unut, beni hatırlama, anma...
Layığı budur bu sevdanın.
