sen aşktan her söz ettiğinde

ben yıldızların uzaklığına dalar

kapanmış bir meselenin

hiç kapanmayacak

bazı küçük kesikleri gibi

içten içe

kanar kanar dururum


/

çok rüya görüyor diye

uzun yolculuklara çıkan kadınlar tanıyorum

bakışlarına düşmüş sarhoş perdeler

hazan mevsimini anımsatıyor

o isimsiz tebessümlerde saklı hatıralar

nihayete ermiş bir ömrün serüveni sanki

bütün olan biten

kadınlar geçiyor işte

hep o durgun, meraksız, hüzünlü halleriyle

bir gün daha kapanıyor çekmecelere

en yorgun yerinde zamanın

susuyor kadınlar

geceye yaslanıyor



/

keşke bilseydim

kapıda durup iç çektiğini

sesine çiğ

yüzüne sis düşmeden


/

anneme 'iyi' olduğumu söyle

sırat köprüsünden

düşerken

ben