Ne güzel ötüyorlar oysa. Durup dinleyemiyorum kuşları artık gün doğarken.

Duyamıyorum ki hiçbirini.

Hâlâ aynı masadayım. Güneş karşımdan doğuyor her zaman olduğu gibi.

Nerede bu kuşlar?


Neyin işareti ki bu, neye susamışım bu kadar?

Halbuki kadehim şarapla dolu.

Doğumdan ölüme kadar olan kısa şarkıda, nedir bu tarifsiz istek?

Kendine itiraf edemediğin neler var aklında?

Neden kaleme sarılırsın her seferinde?


Nerede bu Allah'ın cezası kuşlar?